Boşanma ve Çocuk

Aile kurmaya başladığımızda evliliği planladığımız kişiyle nasıl bir aile tablosu içerisinde bulunacağımızı az çok tahmin ederiz. Bu ailenin içerisinde bir veya birden fazla çocuk da bulunur. Çoğu kez sağlıklı şekilde çocuk büyütmenin önemi; bir kişiyle hayatınızı paylaşmaya iter sizi..

Plan baştan böyle olunca işler yolunda gitmediğinde aklımıza da önce çocuk meselesi düşer. Ne olacak çocuğumun durumu?

O bu durumdan ne kadar etkilenecek?,

Ona zarar verir miyim?,

Bu durumun suçlusu o değil, ama o daha çok zorlanacak..

Gibisinden ihtimaller, sorular aklınızdan geçer durur.

Evlilik kurmanın farklı amaçları da elbette olabilir. Ancak en nihayetinde boşanma durumunda isek çocuk konusu en temel sorunsal olarak önümüzde duracaktır.

Sürecin her durumda yanlış ve hatalı yönetildiğini söylemek yanlış olacaktır. Sonuçta bu konuda eğitimli ebeveynler daha profesyonel olarak süreci yönetebilme konusunda destek almış da olabilirler. Belki de sürecin çocuk için zararlı sonuçları olmaması gerekenin ne olduğunu biliyorlardır.

Ancak boşanma konseptini açıklamak bu noktada önem taşıyor. Bu yazının amacı boşanma durumunda çocuğun ruh sağlığının yaşayacağı yaşamsal virajları vurgulamaktır.

Bir kız için babanın, bir erkek çocuğu için annenin durumu önem taşıyor denilebilir ama o kadar da önemli değildir aslında.. Asıl önemli olan annedir. Çünkü organik bağ bulunur çocukla. Baba ise ebeveynlerden bir diğerini temsil eder. Organik bağ bulunmasa da baba çocuğun bir diğer duygusal bağını, fiziksel yanını oluşturur. Tamamlayıcı niteliktedir.

Her ne kadar boşanmanın bir konusu bulunsa da ebeveynler şunu iyi bilirler: çocuk nedenini bilmemelidir. Elbette çocuğun yaşı önemli burada.. nedenini hangi yaşta olursa olsun bilmemeli midir?

Örneğin 10 yaşındaki bir çocuk boşanmanın nedenini bilmemeli midir?

Tek bir cevabı yok bu sorunun. Eğer ebeveynlerden birinin açık bir hatası yüzünden gerçekleşen bir boşanma ise bu durum sır olarak kalmalı.

Evet bilmemeli..

Fakat bu yaşlarda ya da daha büyük yaşlardaki çocuklar gerçekte nedenlerden çok uzakta olmazlar. Bazen araştırır, sorar, dinler bir şekilde öğrenebilirler. Onların bunu öğrendiğine dair bir kanıtınız varsa artık konuyu gizlememek ve açmak doğru olacaktır. Onun içindekini artık dile dökerek karşılıklı konuşmak daha sağlıklı olacaktır. Daha çok onun sorularıyla gidilebilir. Ya da onun yaşına uygun tanımlamalar yapılabilir. Ancak bu durumu ebeveynlerden biri konuşmalıdır. Aile dışından biriyle konuşmak çocuğu yanlış yönlendirebilir.

Temel olarak amaç; çocuğun her iki ebeveyniyle de nötr bir ilişki içerisinde olmasını sağlamaktır.

Bir şekilde yönlendirilen bir çocukta bir tarafa doğru hissedilen yıkıcı duygular, öfke, nefret, üzüntü gibi hissedilen duygular çocuğun üzerine yük bindirebilir.

Bu yazı bu konuda açılacak onlarca farklı noktaya temas edemeyecek maalesef..

Belki de şu soruların da cevabı bulunmalı,

Ayrılmadan önce bu durumu çocuğa nasıl anlatmalı?

Ayrılırken çocuğa bu durumu nasıl anlatmalı?

Babanın açık veya annenin açık bir suçu varken çocuğun duygusal yük yüklenmemesi için durumu nasıl yönetmeli?

Ayrıldıktan sonra çocuğuna karşı suçluluk hisseden bir annenin onunla ilişki biçimi aslında nasıl olmalı?

Çocuk annedeyse ve baba dönemsel geliyor görüyorsa, onların görüşme konseptini nasıl oluşturmalı?

Çocuk annedeyse ve baba gelemiyorsa ama gelmek istiyorsa nasıl, gelmiyorsa nasıl yönetmeli?

Çocuk annedeyse evde kalan diğer kişilerin çocukla ilişki biçimi, boşanma konusu açıldığında tutumları, baba hakkında fikirleri nasıl olmalı?

Daha çokça senaryo çizebiliriz elbette..

Bu soruların cevapları tabi ki var. Aslında her çocuğa, her anneye, her babaya göre evrilen özelleşmiş cevapları da var. Tek bir cevabı olduğunu söylemek insanların da tek bir tip olduğunu söylemek gibi olur.

Ancak bu yazıda bu kadarıyla yetiniyoruz. Boşanmak çocuk için zor mu evet zor sayılır. Ama iyi yönetilmediğinde..

İyi yönetildiğinde çocuklar merak etmeyin adaptasyon yeteneklerini bu konuda da çalıştırırlar ve üstesinden gelmeyi aslında başarabilirler..

Dikkat!

Dedim mi hiç neden boşanıyorsunuz, boşanmayın, ya da olmuyorsa boşanın gitsin gibi sözler..

Demedim. Çünkü işin bu kısmı bizim işimiz değil.

Sağlıkla kalın..