HPV ( human papilloma virus ) beşerde orofaringeal ve genital enfeksiyon yapan cinsel yolla bulaşan bir DNA virüsüdür. Günümüzde 200’den fazla HPV tipi tanımlanmıştır. İnsan papilloma virüsü tipleri klinik olarak da üç kategoriye ayrılmaktadır.
Bunlar; kanser açısından
düşük riskli HPV ler (6, 11, 40, 42, 43, 44, 54, 55 ve 62)
olası yüksek riskli HPV ler (26,53 ve 66)
yüksek riskli HPV ler (16 başta olmak üzere 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 56, 58, 59, 68, 73 ve 82) olarak gruplandırılmaktadırlar
İnsan papilloma virüsü birçok halde bulaşmaktadır; kontamine yüzeylerden, ciltteki lezyonlandan ve doğum kanalından olmak üzere direkt yahut endirekt olarak bulaş görülmektedir.
Yapılan çalışmalarda seksüel faal bayanların %75’inde HPV varlığı bildirilmektedir. Ayrıyeten genital HPV enfeksiyonu geçiren bireylerin eşlerinde de %60-66 oranında ortalama 3 ay üzere bir mühlet sonrasında genital HPV lezyonları görülmektedir.
Cinsel bağlantı ile bulaşmada en kıymetli faktörler cinsel eş sayısı ve enfeksiyonun alındığı yaştır. Bilhassa birinci cinsel bağ yaşının erken olması, HPV enfeksiyonu alınmasında ve daha sonra gelişecek malign lezyonlar açısından epeyce kıymetlidir.
Düşük riskli tipler genital siğiller ve düşük dereceli genital anormallikleri içeren benign lezyonlara sebep olur. Lakin genital kanserlerde bulunmazlar. Bu nedenle “düşük riskli” olarak isimlendirilirler. Yüksek riskli tipler hem düşük hem de yüksek dereceli prekanseröz lezyonlara sebep olurlar. Bununla birlikte, invaziv kanserlerde görülen tipler için “yüksek riskli” tanımlaması yapılmaktadır.
Çoğu HPV enfeksiyonu asemptomatiktir ve yalnızca HPV DNA testi uygulandığında tespit edilmektedir. Sağlıklı bireylerde, enfeksiyonun %75 inden fazlası otuzuncu ayda muhakkak olur.
Genital HPV enfeksiyonunun esas klinik kademeleri; l. Latent, 2. Subklinik ve 3. Klinik periyotlardır. Virüs birinci olarak bazal laminaya yakın stratum germinativum daki hücreleri enfekte eder, bu da en çok cinsel ilgiye bağlı mikro travmaların olduğu bölgede oluşur. Latent periyotta hastalığın sitolojik ya da morfolojik hiçbir bulgusu yoktur, yalnızca ultrasensitif PCR teknikleri ile HPV DNA sı gösterilebilir. Subklinik periyotta HPV’ye bağlı sitolojik-mikroskobik değişiklikler yahut kolposkopi üzere büyütme yolları uygulanarak görülebilen lezyonlar kelam hususudur. Servikal intraepitelyal neoplazi (CIN) ve intraepitelyal neoplaziler genelde bu periyoda oluşur. Genital kondilom ya da invaziv kanser üzere gözle görülebilen lezyonların ve belirtilerin bulunduğu devir ise klinik periyottur.
HPV Enfeksiyonu Teşhisinde Kullanılan Prosedürler;
1. Moleküler olmayan teknikler
Çıplak gözle muayene
Kolposkopi
Sitoloji ve Histoloji
2. Moleküler teknikler
Polimeraz Zincir Tepkisi (PCR
Hybrid Capture Testi
HPV mRNA’sının Belirlenmesi
HPV Enfeksiyonunda Tedavi;
HPV tanısı alan birey için tedavi planlanırken lezyonun yaygınlık derecesi, hastanın yaşı ve çocuk isteği üzere birçok faktör göz önüne alınmaktadır
Tedavi Usulleri;
-
elektrokoterizasyon
-
kriyoterapi
-
lazer vaporizasyonu yahut konizasyonu
-
sıcak yahut soğuk konizasyon
-
LEEP
-
histerektomi
HPV enfeksiyonunda takip;
HPV ile enfekte olan şahısların %90’ında yaklaşık viral klirensin olduğu bilinmektedir. Bunun için belli bir müddet verilememektedir. Lakin yapılan araştırmalarda, 4–6 ay ile 1–2 yıl ortasında gerilemenin gözlendiği belirlenmiştir. Lakin bu olguların %10’u progrese olarak intraepitelyal lezyon haline geçmekte olup, bunların da %1’i invaziv kansere dönüşebilmektedir. Bu nedenle hastanın yıllık Pap smear takibi yaptırması gerekmektedir
HPV Enfeksiyonunda Korunma ve Așılar;
Profi laktik HPV aşıları primer enfeksiyona ve daha sonrasına karşı korumaktadır. Bu aşıda gaye enfeksiyonun oluştuğu bölgede immun yanıt oluşturarak, oluşabilecek enfeksiyonu ve reenfeksiyonu önlemektir.
Kuadrivalan aşıya, Amerikan Besin ve İlaç Teşkilatı (FDA) tarafından 2006 yılının Haziran ayında, adölesan periyottan itibaren kullanılması için onay vermiştir. Bu aşı, 2007 yılı nisan ayı prestiji ile ruhsat kademesini tamamlayarak ülkemiz ilaç pazarında da yerini almıştır.
HPV 16 ve 18’e karşı koruyan bivalan aşı ise bilhassa servikal kanser ve prekürsör lezyonları engellemeye yöneliktir. Oluşan antikor titresi uzun müddet yüksek düzeylerde tutabilmektedir. Bu aşının adölesan devirden itibaren kullanılmasına FDA, 2009 Ekim ayında onay vermiştir.
Profilaktik maksatlı antikor uyarıcı aşılar mevcut persistan enfeksiyonu elimine edemez.
Serviks kanserinin önlenebilmesi için, HPV aşılamasının 20 yaşından evvel uygulanması gerekmektedir.
Virüse maruz kalmış olan erişkinlerin aşılanmasının faydalı olup olamayacağı meçhuldür.
Sonuç ;
HPV bedenin doğal bağışıklık sistemlerinden güzel saklanan bir virüstür. Bu nedenle asıl kıymetli olan virüse karşı aşılanarak ondan korunmaktır. Aşılama programları Dünyada 9-26 yaş aralığında yapılmaktadır. Serviks kanseri önlenebilir kanserler ortasındadır ve bilinen en değerli tedbire yolu HPV aşılama programlarıdır.
