Mesane Kanseri

Mesane kanseri, ürogenital sistemin en sık görülen kanseridir. Görülme sıklığı ülkeler ve coğrafik bölgelere nazaran değişmekle bir arada, erkeklerde 4, bayanlarda 8. sıklıkta görülmektedir. En sık 60-70’li yaşlarda görülmektedir. Erkeklerde bayanlara oranla 3-4 kat daha fazla görülmektedir. Mesane kanserinin gelişiminde toplumsal, çevresel, mesleksel ve genetik faktörler, beslenme alışkanlıkları üzere birçok risk faktörünün kıymetli rolü vardır. En değerli risk faktörü sigara ve başka tütün eserlerinin kullanımıdır. Kimya sanayi, petrol, boya, lastik sanayisi, alüminyum ve demir işletmesinde çalışan şahısların mesleksel kimyasal karsinojenlere maruziyetlerinden ötürü mesane kanserine yakalanma riski daha yüksektir. Tütsülenmiş et ve yağlı beslenme, obezite de mesane kanserine yakalanma riskini arttırmaktadır. Ayrıyeten aile hikayesi, radyasyona maruziyet ve kronik idrar yolu enfeksiyonu varlığında, mesane kanseri görülme oranı artmaktadır.
Hastalığın en tipik belirtisi ağrısız, kanlı-pıhtılı idrar yapmadır. İdrarda yanma, zorlanma, böbrek bölgesinde ağrı, halsizlik, kilo kaybı da görülebilmektedir. Bazen hiç belirti vermeden diğer nedenlerle yapılan ultrasonografide tesadüfen de saptanabilir. Yüksek riskli hastalarda tanıyı doğrulamak emeliyle ikinci TUR-B operasyonu yapılabilir. Operasyondan sonra nüksü azaltmak için mesane içerisine Epirubisin yahut Mitomisin üzere ilaçlar verilebilir. Patoloji sonucunda tümörün tipi, mesane katmanlarında ulaştığı derinliği ve derecesi ortaya çıkmaktadır. Tümörün tipine, derecesine ve evresine nazaran ek tedavi gerekliliği ve tipi değişmektedir. Kasa invaze olmayan tümörlerde, lamina propria tutulumu ve/veya karsinoma in situ varsa intravezikal BCG (Mesane için verem aşısı verilmesi) tedavisi ve denetim sistoskopiler kâfi görülmektedir. Ameliyat olamayacak kadar yaşlı yahut ek hastalığı olan hastalarda, kemoterapi ve radyoterapi de bir tedavi seçeneği olabilmektedir.  Mesane kanseri tekrarlama potansiyeli olan bir hastalıktır. Mesane kanseri hastaları, tüm evrelerinde üroloji tabibi tarafından yakın takip edilmesi gereken hastalardır. Takipler, çoklukla sistoskopi ile olmaktadır. Belli vakitlerde görüntüleme metotlarına de başvurulabilir.