VEZİKOÜRETERAL REFLÜ/VUR (BÖBREK KAÇAĞI)
Normalde işeme esnasında idrarın tek taraflı olarak mesaneden dışarı yanlışsız atılmasını sağlayan sistemler mevcuttur. Bu düzenekte rastgele bir sebepten ötürü ortaya çıkan aksaklıklar nedeniyle işeme esnasında idrarın bir kısmının üreter ve/veya böbreklere hakikat kaçmasına vezikoüreteral reflü denilmektedir.
Ülkemizde böbrek yetmezliğinin en sık nedeni hala vezikoüreteral reflüye bağlı idrar yolu enfeksiyonlarıdır.
VUR hastalığı tanısı nasıl konur?
Vezikoüreteral reflü sıklıkla kendini ateşli idrar yolu enfeksiyonu yahut prenatal hidronefroz ile gösterir. Üriner sistem enfeksiyonu nedeniyle yapılan kıymetlendirme sırasında teşhis konur. Üriner sistem enfeksiyonu olan bir çocukta yapılan birinci kıymetlendirme testi üriner ultrasonografidir. VUR kuşkusu olan çocukta en değerli bilgi veren test ;işeme sistoüretrografisi ya da voiding sistoüretrografisi olarak isimlendirilen mesaneye idrar yolunda ince bir sonda yardımı ile boyalı bir sıvının verilmesi esnasında çekilen röntgen sinemasıdır.
-
Şekilde;voiding sistografisinde, mesaneye verilen opak unsurun üreterden(böbreği mesaneye bağlayan kanal) geriye yani böbreğe gerçek kaçışı 1.dereceden 5.dereceye(soldan sağa doğru) kadar görülmektedir.
Böbrek işlevinin ve böbrek dokusundaki hasarın belirlenmesi için tercih edilen prosedür DMSA yani böbrek sintigrafisidir. Voiding sistografisi (işeme sistoüretrografisi) ve DMSA böbrek sintigrafinin ortak kullanımı ile reflünün doğal seyri hakkında bir varsayımda bulunulabilir.
VUR kimlerde ne sıklıkta görülür?
Tüm çocukların sadece %1-2’sinde reflü görülmektedir, lakin böbrek iltihabı geçiren çocukların %25-40’ında reflü mevcuttur. Doğum öncesi tespit edilmiş böbrek şişliklerinin (hidronefroz) %17-37’sinde eşlik eden reflü mevcuttur. Bu nedenle ateşli idrar yolu enfeksiyonu geçiren her çocuğun reflü açısından taranması tavsiye edilmelidir.
Vezikoüreteral Reflü Derecelendirmesi:
1.Derece:Mesaneyi dolduran kontrast unsur işeme sırasında lakin üreterin distal kesitine ulaşır. Bu derecedeki VUR tüm olguların %8’ini meydana getirir.
2. Derece:Kontrast unsur, renal kalikslere kadar çıkar. Fakat, üriner sistemde dilatasyon yoktur. Olguların %37’si bu evrede yer alır.
3.Derece:Üreter, renal pelvis ve kalikslerdeki orta dereceli dilatasyona karşın, şimdi renal kaliksler küntleşmemiştir. Olguların %25-37’si bu gruptadır.
4. Derece:Üreter, renal pelvis ve kalikslerdeki dilatasyon yanında renal kaliksler küntleşmiştir. Olguların %14-24’i bu gruptadır.
5. Derece:Reflünün bulunduğu tarafta ileri derecede hidroüreteronefroz ve kıvrıntılı bir üreter mevcuttur. Olguların %5’i bu kümede yer alır.
VUR Tedavisi
Tedavinin temeli erken teşhis ve yakından takibe dayanır ve bu biçimde böbrek dokusunun korunması amaçlanır. Reflü çocuk büyüdükçe bizatihi geçebileceğinden tedavide birinci basamak bütün hastaların bir yaşlarına gelinceye kadar yüksek ölçüde sıvı içmelerinin teşviki, idrar keselerinin tam boşaltılmasının sağlanması ve düşük doz antibiyotik muhafazası ile enfeksiyonların engellenerek takip edilmeleridir. Bu devirde enfeksiyon açısından kollayıcı olarak erkek bebeklerin sünnetleri önerilmektedir.
Vezikoüreteral reflü (VUR) birinci 2 yıl içerisinde %50 oranda kendinden geçebilir. Gerekli olan olgularda endoskopik olarak idrar yoluna birtakım özel dolgu hususlarının enjekte edilmesi ile deneyimli ellerde %85 oranında başarılı VUR tedavisi yapılabilir. Fakat ateşli idrar yolu enfeksiyonu ile başvuran çocuklarda durum biraz farklıdır. Tedaviye karar vermede reflünün derecesi, çocuğun yaşı ve böbrekteki hasar seviyesi değerlidir. Böbrekteki hasar seviyesi nükleer tıp tetkiki (statik renogram – DMSA) ile rakamsal ve görüntüsel olarak ölçülebilir. Çoklukla vezikoüreteral reflü derecesine bağlı olarak 5 yaşa kadar resen düzelir. İşeme bozukluğunun varsa y
PROSTAT KANSERİ
Prostat kanseri, yaşlanan erkeğin en değerli sorunları ortasında yer alır. Avrupa’da 2009 yılı prestiji ile 2,6 milyon yeni kanser olayı olduğu saptanmıştır. Tekrar Avrupa’da tüm kanser hadiselerinin % 11 i ve kanserden ölümlerin de %9 unu prostat kanseri oluşturmaktadır. Şu an için en kuvvetli risk faktörü genetiktir. Ailede prostat kanseri hikayesi olmasıdır. Beslenme alışkanlığının değişmesinin de prostat kanseri gelişiminde tesirli olabileceği düşünülmektedir.
Prostat kanserinin patolojik tipi çogunlukla adenokarsinom diye isimlendirilen tiptir. Sınıflama için kullanılan sistem TNM sistemidir. ( T: tümör, N: lenf nodu, M: metastaz ). Patolojik derecelendirme için ise Gleason skoru denilen skorlama sistemi kullanılmaktadır.
Prostat Kanserinin Teşhisi
Prostat kanseri genel olarak orta ileri yaş erkeklerin hastalığıdır. Hastalık yavaş ilerleyebilir ve geç bulgu verebilir. Bulgular ortaya çıktığında ise ilerlemiş hastalık yahut metastatik hastalık evresine gelmiş hastalık haline gelebilir. Hastalığın bulguları ortasında sık sık işeme(poliüri), gece idrara çıkma, dizüri(ağrılı idrar yapma) ve idrar yapmada zorluk bulunabilir. İlerlemiş hastalıkta ise bel ve eklem ağrıları, halsizlik ve kilo kaybı olabilir. Bazen hastalık hiç semptom vermeden rastlantısal olarak yahut denetimlerde PSA yüksekliği nedeniyle yapılan biyopsi ile ortaya çıkabilir. Teşhis için kullanılan temel formüller, parmaklarektal muayene,kandaki PSA pahasının ölçülmesiveultrason eşliğinde prostat biyopsisidir.
Parmakla rektal muayenede büyümüş prostat ve ele gelen sert ve hareketsiz kitle varlığında prostat kanserinden şüphelenilmelidir. Teşhiste kullanılan başka bir yol olan PSA bir hormondur ve prostat bezinden salınır. Kanserli dokulardan da salındığı için teşhiste kıymetli yeri vardır. PSA nın yüksek olması kanser riskini artırmaktadır.
PSA değeriProstat kanseri riski3-4 ng/ml(50 ya altı)% 343-4 ng/ml ( 50-66 yaş aralığı )% 136-10 ng/ml% 44>10 ng/ml% 71
Aynı vakitte PSA’nın alt tipi olan özgür PSA (f-PSA) kanserli dokuda yükseleceği için f-PSA / t-PSA oranının % 20 nin altında olması ve yıllık PSA artış suratı ( PSA velositesi ) 0,75 ng/ml nin üzerinde olması kanser riskinin arttığını göstermektedir. Yapılan çalışmalar göstermiştir ki PSA pahası 2.5 ng/ml’nin üzerinde olan 50 yaş üstü erkeklerde %2, 50 yaş altı erkelerde ise %4.4 oranında kanser saptanmıştır. Münasebetiyle PSA 2,5 in üzerinde, yıllık PSA artış suratı 0,60 ng/ml nin üzerinde ve ailesel risk faktörlerine sahip erkelerde prostat kanserinin kesin teşhisini koymak için ultrason eşliğinde biyopsi yapılmaktadır.
40-49 YaşPSA 0-2.5 ng/ml 50-59 YaşPSA 0-3.5 ng/ml 60-69 YaşPSA 0-4.5 ng/ml70 ve üstüPSA 0-6.5 ng/ml
Ultrason Eşliğinde Biyopsi:Prostat kanserinin kesin olarak tanısı koymak için yapılan bir süreçtir. Makattan ultrason probu eşliğinde 18 G genişliğinde bir iğne ile prostattan lokal anestezik unsur uygulanması sonrasında 10 adet kesim alınarak yapılmaktadır. Alınan kesimlerin incelenmesi sonucunda kanserli doku saptanabilir. Biyopsinin müspet olması kesin teşhis koydurucudur lakin negatif olması kesin olarak kanser yok manasına gelmez. Şayet biyopsi negatif çıkmışsa ve hasta tıpkı risk faktörlerine sahip ise yine biyopsi yapılmalıdır. Yapılan çalışmalarda bu yine uygulanan biyopsilerde kanser oranı % 30-50 oranında değişmektedir.
Patolojik olarak incelenen kesimlerde tümörün tipi ve derecesi belirlenir. Prostat kanserinin çoğunluğu patolojik olarak adenokanserlerdir. Ender olarak öbür patolojik tiplerde olabilir. (sarkom, lenfoma, vs..) Patolojik olarak yapılan derecelendirme sistemi Gleason sistemidir. Bu sisteme nazaran tümörün derecelendirmesi yapılarak hastalığın yaygınlığı, ilerleyişi ve tedavi biçimi hakkında bilgi edinilebilir. Gleason skoru 1+2 üzere iki sayıyla tabir edilir ve toplam skor kıymetlendirilir. Gleason skoruna nazaran şu formda derecelendirme yapılmaktadır.
Gleason skoru (toplam)Derece2-4İyi diferansiye5-6Orta diferansiye7Orta-kötü diferansiye8-10Kötü diferansiye
EVRELENDİRME
Prostat kanserinin tedavisi için gerekli olan evrelendirme ve derecelendirme sistemi patolojik teşhis koyduktan sonra yapılmaktadır. Teşhis konduktan sonra PSA pahası 20 ng/ml nin üzerinde ise kemik taraması yapılarak hastalığın kemiklere yayılıp yayılmadığı kıymetlendirilir. Kemiklere yayılan hastalık ileri evre hastalıktır ve büsbütün farklı tedavi edilmesi gereken bir durumdur.
Evreleme için TNM sistemi kullanılmaktadır. Bu sisteme nazaran;
T : Primer tümör
• Tx:Primer tümör odağı saptanamamış
• T0: primer tümörün ispatı yok
• T1: Tümör klinik muayene yahut görüteleme yolları ile saptanamamış
• T1a: TUR(transuretral prostat rezeksiyonu) materyalinde % 5’den az tümör
• T1b:TUR malzemesinde %5’den fazla tümör
• T1c: PSA yüksekliği sonucu iğne biyopsisi ile teşhis konan tümör, PRM (parmakla rektal muayene)’ si olağan olan küme.
• T2: Tümör prostat dokusu içinde saptanmıştır
• T2a: Tümör bir lobun yarısını ya da yarısından azını tutmuş
• T2b: Tümör bir lobun yarısından fazlasını tutmuş
• T2c: Tümör her iki lobu tutmuş
• T3: Tümör prostat kapsülünü aşmış
• T3a: Tek yahut çift taraflı ekstra kapsüler yayılım
• T3b: Seminal veziküllere yayılım var.
• T4: Tümör fikse ve seminal vezikül dışında mesane boynu, eksternal sfinkter, rektum ve pelvik duvar üzere öbür yakın komşu organlara yayılmış.
N: Bölgesel Lenf Düğümleri
• Nx: Bölgesel lenf düğümlerine yayılım gösterilemiyorsa
• N0: Bölgesel lenf düğümlerine yayılım yok
• N1: Bölgesel lenf düğümlerine yayılım var
M: Uzak Metastaz (Yayılım)
• Mx: Uzak metastaz gösterilemiyorsa
• M0: Uzak metastaz yok
• M1: Uzak metastaz var
• M1a: Bölgesel olamayan lenf nodlarına metastaz
• M1b: Kemik metastazı
• M1c: Uzak organlara metastaz.
Prostat Kanserinde Teşhis ve Evrelendirme Prensipleri
1. Olağandışı parmakla rektal muayene bulgusu yahut artmış serum PSA düzeyi prostat kanserinden süphelenilmesini gerektirir.
2. Prostat kanserinin teşhisi patolojik olarak doğrulanmayı gerektirir. Şayet hastanın ileri tedavisi gerekiyorsa prostat biyosisi ve ileri evrelendirme araçları kullanılmalıdır.
3. Ultrason eşliğinde biyopsi prostat kanseri kuşkusunda yapılmalıdır. En az 6-10 modül prostatın dış bölgesinden ( periferal zon ) alınmalıdır.
a. Prostat biyopsisi yapılırken lokal anestezik husus uygulanmalıdır.
b. Prostatın santral bölgesinden modül almak gereksizdir.
c. Birinci yapılan biyopsi sonrasında şayet tekrardan olağandışı muayaen bulgusu, yüksek PSA kıymeti, birinci biyopside kanser kuşkusu varsa ikinci biyopsi yapılmalıdır.
4. Lokal prostat kanseri tanısı için biyopside ki müspet modül sayısı, serum PSA bedeli, ve patolojik olarak grade kâfi olur.
5. Lenf düğümü tutulumu büsbütün tedavi edilmesi beklenen hastalar için değerlendirilmelidir.
6. Klinik evre T2 yahut daha az, gleason skoru 6 yahut daha az, PSA pahası 20 yahut daha az ise lenf düğümü tutulum oranı % 10 dur.
7. İskelet yayılımı en uygun kemik sintigrafisi ile kıymetlendirilir. Şayet serum PSA pahası 20 nin altında ve hasta asemptomatik ise sintigrafi yapmak gereksizdir.
TEDAVİ
Tedavi biçimi hastalığın evresine nazaran yapılmaktadır.Prostat kanseri tedavi alternatifleri:
- T1a Dikkatli izlem tedavisi;
10 yıl altında hayat beklentisi olanlarda uygulanabilir. Şayet daha fazla hayat beklentisi varsa tekrardan evrelendirme yapılmalıdır.Radikal prostatektomi (prostatın büsbütün alınması)Genç yanılgılarda ve uzun hayat beklentisi olan hastalara uygulanmalıdır.
Radioterapi (brakiterapi-intersitisyel radyoterapi);Genç kusurlarda ve uzun ömür beklentisi olan hastalara uygulanmalıdır.
Hormonal tedavi :Seçenek değildir.
Kombinasyon tedavisi: Seçenek değildir.
- T1b-T2bDikkatli izlem tedavisi:
Belirgin bir bulgu olmayan 10 yıl altında hayat beklentisi olanlarda uygulanabilir.
Radikal prostatektomi (prostatın büsbütün alınması) :Standart tedavi seçeneğidir.
Radioterapi:10 yıldan fazla ömür beklentisi olan lakin cerrahinin uygulanamadığı hastalarada yapılmalıdır. Ömür beklentisi 5-10 yıl olan zayıf dereceli tümörlerde de uygulanabilir.
Hormonal tedavi:Tamamiyle tadavi beklentisi olmayan Semptomatik hastalarda bu bulguların giderilmesi için verilmelidir.
Kombine tedavi:1.Hormonal tedavi + radikal prostatektomi 2. Hormonal tedavi + radyoterapi.
- T3-T4Dikkatli izlem tedavisi :
Asemptomatik T3 hastaalar, uygun ve orta deiferansiye tümörlerde hayat beklentisi 10 yıldan az ise.Radikal prostatektomi (prostatın büsbütün alınması)Seçilmiş T3 a ve ömür beklentisi 10 yıldan fazla ise.
Radioterapi (brakiterapi-intersitisyel radyoterapi):T3 ve ömür beklentisi 5-10 yıldan fazla.
Hormonal tedavi :Semptomatik hastalarda T3, T4 ve PSA düzeyi 25 den fazla hastalarda.
Kombinasyon tedavisi :1. Radyoterapi + hormonal tedavi 2.hormonal tedavi + radikal prostatektomi: yararı gösterilememiştir.
- N + M0Dikkatli izlem tedavisi:
Asemptomatik hastalar.Radikal prostatektomi (prostatın büsbütün alınması): Standart tedavi değildir.
Radioterapi(brakiterapi-intersitisyel radyoterapi):Standart tedavi değildir.
Hormonal tedavi :Standart tedavidir.
Kombinasyon tedavisi:Standart tedavi değildir.
- M + (metastatik)Dikkatli izlem tedavisi;
Standart tedavi değildir.
Radikal prostatektomi (prostatın büsbütün alınması):Yeri yoktur.
Radioterapi(brakiterapi-intersitisyel radyoterapi):Yeri yoktur.
Hormonal tedavi :Standart tedavi seçeneğidir.
Kombinasyon tedavisi:Yeri yoktur.
Prostat Kanserinde Dikkatli İzlem Nasıl Yapılır ?
Yavaş seyir gösteren ve tedavinin yan tesirleri nedeniyle tedavi edilmeyecek hasta kümesi bu protokole alınabilir. İzlem protokolüne alınan hasta gurubunda serum PSA ölçümü ile birlikte hastalığa özgül sorgulama ve parmakla rektal muayene sistemli arallıklar ile yapılır. 3 ayda bir PSA ölçümü öteki biyokimya testleri, yılda bir prostat iğne biyopsisi yapılarak hastalığın ilerleyip ilerlemediği denetim edilir.Gerek görülürse kemik taraması üzere görüntüleme yolları yapılmaktadır.
Prostat Kanserinde Radikal Prostatektomi (CERRAHİ)
Lokalize yani mahallî olarak yerleşmiş, uzak yayılım göstermeyen hastalığın standart tedavi tekniğidir. Radikal prostatektomi prostatın kapsülü ile birlikte, seminal veziküllerin ve etraf yağ dokularının birlikte çıkarılması sürecidir.
Radikal prostatektomi hangi hastalara uygulanır ?
• Tümör prostat dokusuna hudutlu ( T1, T2 ve seçilmiş T3a)
• Lenf nodu tutulumu olmayan
• Uzak metastaz olmayan
• 75 yaşından küçük hastalar.
Prostatektomi tipleri;
1. Retropubik Prostatektomi:Genel anestezi altında yapılır.Bu süreç, karın orta sınırın umblikus(göbek deliği) altından yapılan insizyon(kesi) ile gerçekleşir. Bu cerrahi method ile hudut kollayıcı ameliyat ve lenf düğümlerinin alınması işlemide yapılabilmektedir.
2. Perineal Prostatektomi:Makat bölgesine ( perineal bölge ) yapılan 4 cm lik insizyon ile yapılır. Bu formülün de avantajı lokal lenf düğümlerinin alınma sürecinin yapılamamasıdır. Hasebiyle seçilmiş hasta kümesine dikkatlice uygulanmalıdır.
3. Laparoskopik ve Robotik Prostatektomi:Karından büyük bir kesi yapmadan birkaç adet delik ile karın içerisine ulaşıp prostat ameliyatının yapılması sürecidir. Robotik cerrahi, daha ileri bir teknoloji olup karındaki aletlerin robotik sitemle simulasyon biçiminde denetim edilmesi sitemine dayanır. Günümüzde tıbbi ekipman ve tekniklerin gelişmesi ile birlikte radikal prostatektomi alternatifi olarak çeşitli yollar ortaya çıkmıştır. Laparoskopik Radikal Prostatektomi açık cerrahi ile birebir yüksek kür oranlarına sahip olması, hastanede kalış müddetinin azalması, kozmetik görünüm üzere nedenlerle açık cerrahiye alternatif hale gelmiştir.
Prostatektomi sonrası T1 ve T2 tümörlerde 10 yıllık takiplerde nüks oranı %1-3 ortasında değişmektedir. Münasebetiyle bu hasta kümesinde ülkü tedavi radikal prostatektomidir.
Radikal Prostatektominin Riskleri
Bu ameliyat kanser tedavisi için yapılan invaziv bir süreçtir. Ameliyat tipine bağlı olarak ortalama 2-5 saat müddet anestezi alınmayı gerektirir. Hasebiyle bu durum anesteziye bağlı riskleride bereberinde getirmektedir. Ameliyatın en değerli iki riski idrar kaçırma ve sertleşme sorunlarıdır. Son yıllarda teknik gelişmeler ışığında yapılan ameliyatlarda bilhassa hudut kollayıcı ameliyatlarda bu riskler epey azalmıştır. Yapılan çalışmalarda idrar kaçırma oranı % 9-27 ve sertleşme sorunu oranı ise 30-49 ortasında değişmektedir.
Prostat Kanserinde Radyoterapi (Brakiterapi)
Brakiterapi olarak da isimlendirilen radyoterapi prostat bezine yüksek dozda radyasyonun verilmesi temeline dayanır. Radyoterapinin iki uygulama biçimi vardır. Birinci ekternal yani dışardan verilen radyotarapi, başkası ise içerden verilen yani intersitisyel radyoretapidir. İşte bu intersitisyel radyoterapiye brakiterapi denilmektedir. Burada emel kanserli doku DNA sının radyasyon ile hasarlandırılarak büyümesinin engellenmesidir. Brakiterapi, prostat doku içine yahut beden boşlukları içine yerleştirilen özel olarak üretilmiş aplikatörler (ışınlamayı yapan radyoaktif kaynakların yerleştirildiği özel aletler), plastik tüpler kullanılarak uygulanan farklı bir metottur. Brakiterapinin iki formu vardır;
1. Uzun müddetli düşük doz Brakiterapi: İodine -125 ve Palladium-103 kullanılır
2. Aralıklı yüksek doz Brakiterapi: İridyum-194 kullanılır.
Prostat kanserinin başlangıç tedavisi olarak seçilebilir. Gleason skoru < 6, PSA < 10, parmakla rektal muayenede prostat dışına çıkmamış ve prostat büyümesi kıssası olmayan hastalarda tercih edilebilir. Bu usul tek başına uygulandığı durumlarda cerrahiye eş paha muvaffakiyet oranı gösterir. Dışarıdan ışınlama çok sayıda seanstan oluşur ve seanslar ortasında olağan dokuya kendini tamir fırsatı verilirken, tümör dokusuna da bir ölçü yenilenme imkanı verir. Ayrıyeten ışınlanan büyük hacmin her tarafı birebir dozu alır. Bu nedenle verilen doz olağan doku toleransı ile sonludur. Brakiterapi sonlu büyüklükteki alana uygulanır ve kaynaktan uzaklaştıkça doz hızla düştüğü için olağan dokuları daha uygun müdafaa imkanı verir. Brakiterapi ile dışarıdan ışınlamanın uygun biçimde beraberliği daha güzel bir tümör denetimi ve daha az olağan doku yan tesiri sağlar.
Riskleri nelerdir?
Prostata yerleştirilen implantların yaptığı irritasyon nedeniyle hastalarda sık işeme, güç idrar yapma, gece idrara çıkma üzere bulgular gelişmektedir. Ayrıyeten brakiterapi sonrası çoğunlukla cinsel sorunlar ortaya çıkmaktadır. ( sertleşme olmaması, boşalamama yahut mesane içerİsine boşalma)
Prostat Kanserinde Hormonal Tedavi
Prostat kanseri testosteron denilen hormona hassas bir kanser çeşidi olduğu için sıklıkla tercih edilebilen bir formüldür. Testosteron, erkeklik hormonudur ve prostat kanserinde varlığı istenmez. Dolanımdaki testosteronun ortadan kaldırılması ya da salgılanmasının durdurulması hormonal tedavinin temel prensibidir.
Hormonal tedavi için kullanılan formüller;
1. Orşiektomi ( Testislerin alınması )
2. Antiandrojen tedavi
3. LHRH analogları
4. LHRH antagonistleri
5. Östrojen tedavisi
6. Kombine hormonal tedavi
Hormonal tedavi hangi durumda verilmektedir ?
• Cerrahi tedavi yapılamayacak hastalar
• Uzak yayılım gösteren hastalar
• Cerrahi yahut brakiterapi sonrası nüks gelişen hastalar
• Cerrahi tedavi öncesi uygulama ( neoadjuvan hormonoterapi )
Hormonal tedavinin yan tesirleri: Dolanımdaki testosteron hormonun baskılanmasına bağlı olarak seksüel sorunlar, göğüs büyümesi, bulantı, mide sorunları ve baş dönmesi üzere belirtiler gelişebilmektedir.
Prostat Kanserinde Kemoterapi
Hormon dirençli kanserlerde kurtarma tedavisi olarak ya da ilerlemiş kanserlerde kullanılır. Mizantrone, doksarubicin, paclitaksel ve estramustine fosfat üzere ilaçlar bu gayeyle kullanılmaktadır. Kemoterapi hormonal tedaviden daha farklı ve hasta için daha fazla yan tesirleri olan bir tedavi biçimidir.
Prostat Kanserinde Krioterapi
Prostatın dondurularak tedavisi manasına gelen krioterapi ultrasonografi eşliğinde iğneler ile girilerek prostatın soğutulması ve dondurulması formudur. Yeni bir tedavi hali olan krioterapi minimal invaziv bir formüldür. Lakin brakiterapi üzere başlangıç tedavisi olarak kullanılması hala tartışmalıdır. Öteki başlangıç tedavilerinin sonrasında yahut birinci tedavi olarak gleason skoru <6, PSA kıymeti<10 prostat dışına yayılmamış ve prostat hacmi 50 cc ve altında olan hastalarda tercih edilmelidir. Bu tedaviye bağlı olarak genital bölgede şişme, ağrı, idrarda kanama ve seksüel sorunlar görülebilmektedir.
akın takibi ve tedavisi bu süreci daha da hızlandırır.
Vezikoüreteral reflüde ne vakit cerrahi tedavi gerekir?
• Derece IV ve derece V reflüler antimikrobial tedaviye karşın bakteriürinin devam ediyor olması
•Sekonder vezikoüreteral reflüye yol açan hastalıkların varlığı (mesane divertikülü, üreterosel, üreter duplikasyonu gibi)
•Nefralji (reflüye bağlı yan ağrısı)
•Böbrek büyümesinin durması böbrek hasarı ve/veya skarlaşmasındaki artış
•Tıbbi tedavinin yeterli uygulanamaması
•İleri yaştaki reflüler
•Hasarlı böbrekleri olan, yüksek dereceli reflüsü olan ve 5 yaş üzeri çocuklar çoklukla cerrahi tedaviye gereksinim duyarlar .
Cerrahi olarak reflünün düzeltilmesi endoskopik, robotik, laparoskopik yahut açık cerrahi ile gerçekleştirilebilir. Cerrahi tedavinin altın standardı idrar yolunun mesaneye tekrar yeni bir yoldan dikilmesidir .Çocuklar operasyon sonrası en az bir gece hastanede kalmak zorundadır. Deneyimli ellerde muvaffakiyet oranı %95 in üzerindedir. Son yıllarda ortaya çıkan endoskopik tedavi ise kaçağın olduğu idrar yoluna silikon gibisi özel bir hususun enjekte edilmesidir. STING adı verilen bu metot ile çocuk süreç sonrası çabucak meskenine yahut okuluna dönse de muvaffakiyet oranı %60 – 85 ortasındadır. STING iki defa denenebilir ve sonuç alınmazsa daha fazla seans yerine klasik cerrahi usul tercih edilmelidir.
Reflünün kalıtsal olarak iletildiği gösterilmiştir. Kardeşinde reflü olan çocuklarda %30, anne yahut babasında reflü olan çocukların %70’inde reflü tespit edilmiştir. Bu nedenle böbrek reflüsü olan çocukların kardeşleri ve ileride olacak çocuklarının da reflü açısından kıymetlendirilmesi gerekir.
