Testis Kanseri

Testis kanseri, erkekte görülen tüm kanserlerin %1-%1.5’ini oluşturmakta ve batı toplumlarında görülme sıklığı 100 000’de 3-10 olarak bildirilmektedir. Bununla birlikte 15-35 yaş ortasında en sık görülen kanser olması nedeni ile Amerika Birleşik Devletleri’nde ve Kıta Avrupası’nda kıymetli bir halk sıhhati sorunu olarak kabul görmektedir. Değişik histolojik alt tipleri olmakla bir arada %90-%95 sıklıkla germ hücreli tümörler görülmekte olup üçüncü on yılda seminom dışı germ hücreli tümörler, dördüncü on yılda ise saf seminom tümörleri en sıklıkla görülmektedir. Etyolojik faktörler ortasında inmemiş testis, Klinefelter’s sendromu, infertilite, birinci derece akrabada testis kanseri hikayesi (baba, kardeş) ve öteki testiste kanser yahut testiküler intraepitelyal neoplazi varlığı sayılabilmektedir.
En sık görülen belirti ve bulgu testiste ele gelen ağrısız kitledir. Ağrı nadiren görülür. Geç kalınmış hastalarda kanserin sıçradığı organa nazaran değişen, yaygın beden ağrısı, öksürük, teneffüs sorunu, bulantı-kusma, ishal, halsizlik üzere değişen belirtiler görülebilir. Bununla bir arada, literatürdeki epidemiyolojik çalışmalar göstermiştir ki dünyada ve ülkemizde testis kanseri ve KKTM ile ilgili toplumun bilgisi ve farkındalığı kısıtlıdır. Birinci teşhiste skrotal ultrasonografi ve tümör belirteçleri kullanılmaktadır. En sık kullanılan tümör belirteçleri; AFP (Alfa-fetoprotein), B-HCG (Beta-Human Chorionic Gonodotrophin) ve LDH (Lactate Dehydrogenase) kanda bakılmaktadır.
Tedavi cerrahi olarak testisle birlikte kitlenin çıkartılmasıdır (İnguinal radikal orşiektomi). Kesin teşhis patoloji ile konulmaktadır. Patolojik çalışma ile tümörün histolojik tipi belirlendikten sonra hastalığın yaygınlığının araştırılmasında Bilgisayarlı Tomografi kullanılmaktadır. Orşiektomi sonrası tedavi planı hastalığın evresine nazaran yapılmalıdır. Erken evre testis tümörlerinde izlem yahut bir kür kemoterapi kâfi iken daha ileri evrelerde radyoterapi, kemoterapi yahut lenf nodu disseksiyon ameliyatları ek tedavi olarak gerekebilmektedir. Tedavileri bittikten sonra tüm hastaların, ürolog tarafından yakın olarak izlenmeleri gerekmektedir.