Erkeklerin evlendikten bir mühlet sonra eşlerine karşı cinsel istek duymamaya başlaması son derece sık rastlanılan bir cinsel fonksiyon bozukluğudur. Bir müddet sonra durum bayan tarafından farkedilerek birden fazla sefer de yanlış yorumlanır. Vakitle çiftler ortasında kıymetli bir çatışma kaynağına dönüşmesi elbette kaçınılmaz olur. Pekala bir erkek hiçbir sıhhat sorunu olmamasına rağmen eşine karşı neden cinsel çekim duymaz hatta bunun yerine yalnızca mastürbasyonla yetinir. Bu durumun son derece karmaşık bir alt yapısı olabilmektedir.
Bildiğimiz üzere evlilik kendine ilişkin kuralları olan resmi bir kurumdur. Hem toplum hem devlet tarafından varlığı onaylanmış ve kanunlarla da içeriği tanımlanmıştır. Ruhsal açıdan da kişi için rekabetin olmadığı inançlı bir bölge manasına gelir. O vakte kadar pek çok mevzu için gayret edilmiş, alt edilemeyen kimileri ise bastırılmıştır. İşte bu inançlı alan ya da liman da iç dünyamıza dair bastırılmış hisler bir anda zincirlerini kırmaya ve gün yüzüne çıkmaya başlar. Evlendikten sonra pek çok insanın kişilik değiştirmesinin nedeni de büyük olasılıkla budur. Çözümleyeyip bastırdığımız sorunlar hatta ailelerimizin kimi sorunları tahlil için tekrar kapımızı çalmaya başlar. Bir anda koca babanın yerini bayan da annenin yerini alır. Geçmiş çatışmalar bu kere farklı bir tiyatro sahnesinde yine sahnelenir. Bu türlü bir sahnede şehvetin aldığı rol gün gün azalır ve silinir. Örneğin annesi ile ikircikli alakalar yaşamış, sevilmemiş, korunmamış yahut tam bakılmamış bir erkek evlendiği vakit eşine yakınlaşma konusunda da kendini yetersiz hissedecektir. Ya da annesi ile çok yakın olmuş bir türlü annesinden koparak babasına yakınlaşamamış annesine çok bağımlı bir erkeğin eşini cinsel partner olarak kabullenmesi de epeyce güçtür. Tüm bunlar bizim bilinçaltımızın çocukluk çapından gelen çatışmalarıdır ve tesirleri evlendikten sonra gün yüzüne çıkmaktadır.
Yine psikojenik açıdan cinsellik öteki bir cins ile yakın olmak bir olmak demektir. Kişi cinsellik ya da seks istemiyorsa öteki ile yakın olmaktan çok korkuyor demektir. Pekala bu yakın kalma, yakınlaşma dehşetinin altında yatan nedir? Bayan ve onun temsil ettiği vajina’nın bir erkek için manası nedir? Erkek olmanın o erkek için manası nedir? Bir erkeğin her vakit belirttiğimiz üzere en değerli hayat çağı 2-6 yaş aralığıdır. Tüm cinsel kimlik bu yaşlarda şekillenir. Anneden kopuş baba ile rekabet ve baba rehberliğinde erkek dünyasına adım atış bu yaşlarda yaşanılan fırtınalı bir ömür döngüsüdür. Hepimiz o periyoda ilişkin çözemediğimiz başımızda tam oturtamadığı hususlardan ötürü birtakım endişeler yaşıyor olabiliriz. Bu içgüdüsel kaygılar (ödipal karmaşa-kastrasyon korkusu) birtakım erkeklerde çok derin yaşanır ve şahsa bir bedel (otokastrasyon) ödetir. En büyük bedel ise kuşkusuz cinsel fonksiyon bozukluğudur. Bu durum bazen isteksizlik bazen ereksiyon bazen de boşalma sorunu olarak karşımıza çıkabilmektedir.
Psikolojide “Madonna Fahişe Sendromu” denilen bir olay pek çok konutta maalesef ki yaşanır. Erkek kişi evlendikten sonra bilhassa de çocuklar dünyaya geldikten sonra karısını kutsal saydığı annesinin yerine koyar. Madonna kutsallıktır, fahişelik de seksi temsil eder ve kirlidir. Erkeğin eşine karşı tutum çok şefkatli kutsayıcı değerleştirici hale gelirse doğal olarak seksi de eşinden soyutlar. Zira seks şehvetle yapılan bir olaydır ve şefkatın yeri pek yoktur. Madonna fahişe sendromu yaşayan bir erkek eşini çok sever ona çok da bağlıdır. Ancak cinsel olarak ona karşı birşey hissetmez. Zira onun gözünde o artık kutsaldır, annedir, eştir. Sevgi+şehvet birlikteliği sevgi+şefkatle yer değiştirmiştir. Kuşkusuz bu durum hiç de sağlıklı değildir. Erkek tatmini mastürbasyon ya da paralı sekslerle tamamlayama çalışır. Eşler ortasında sadakatsizlik meseleleri baş gösterir. Evliliğin temel direği olan seks ortadan kalkınca o evliliği ayakta tutmakta epey güç olacaktır. İdeali her erkeğin yatkın olduğu bu sendroma hiç yakalanmamasını sağlamaktır.
Bazı şeyler de aslında bizim bir tercihimiz olmaktadır. Şöyle ki her evlilikte şehvetin gücü vakitle azalmaya başlar. Bu tahminen kaçınılmazdır fakat bunu kritik düzeylerin üzerinde tutmaya çalışmak ve çok düşmesine pürüz olmak da bizim elimizdedir. Eşlerin birbirlerinin beklentilerine karşı içtenlikli kabulleri ve bu husustaki uğraşları, cinsel rollerimizi kaybetmeden yaşayacağımız ortak bir ömür, yaşantımızı erotize etmek ya da etmemek büsbütün bizim tercihimizdir. Unutmamak gerekir ki seksi yaptıkça yapmak isterseniz, seksi yapmazsanız bir müddet sonra gereksinim listenizden de çıkacaktır. Evlilik daima bir uğraş, emek gerektirir ve yan gelip yatma yeri hiç değilir.Gün uzunluğu vakit zaman cinsel fantaziler kurmak ve sonu sekse varmayan dokunuşlar evliliğin aşısı üzeredir ve kişiyi isteksizlik hastalığa karşı korumaktadır.
Hepimizde libido ismini verdiğimiz bir hayat gücü vardır ve bu enerjiyi bir yerlerde harcarız. Genel sıhhat ve memnunluk için bu gücün istikrarlı bir biçimde harcanması çok değerlidir. Yalnızca işe,mesleğe,dine..vs odaklanmak kişiyi bir alanda başarılı kılabilir ancak asla memnun yapmayacaktır. Kişinin libidosunun bir kısmını da cinselliğe yatırması istikrarlı bir münasebet için kaidedir. Şayet kişi cinselliğe vakit ayıramayacak kadar çok çalışıyorsa elbette cinsel isteği de azalacaktır. Buna kuşku yok. Ancak bazen çok çalışmak da cinsellikten kaçınmanın kolay bir yoludur. Ve bu noktaları birbirinden ayırmak gerekir.
Erkeklerde görülen cinsel isteksizliğin tedavisi öncelikle nedene yöneliktir. Sonrasında cinsel terapi ile ilişkisel, duygusal ve davranışsal basamaklarla kaybedilen libidonun yine kazandırılması amaçlanır. Bu bazen aylar alan bir süreçtir lakin eşlerin ortak sorumluluğu ve motivasyonu ile sonuç birçok kere yüz güldürücüdür.
